Kościół należący do sióstr felicjanek zbudowany został w latach 1882-1884 według projektu Feliksa Księżarskiego z myślą o stworzeniu miejsca dla felicjanek wysiedlonych z zaboru rosyjskiego. Kościół w stylu neoromańskim zdobi wieża zwieńczona złota koroną wzorowana na wieży Kościoła Mariackiego. W samym kościele znajduje się grób bł. matki Angeli, założycielki zgromadzenia felicjanek. W mensie wystawione zostały jej relikwie. Z jej inicjatywy powstał mały przytułek dla sierot i opuszczonych staruszek, który szybko się rozrastał. Jako datę założenia Zgromadzenia Sióstr Felicjanek przyjmuje się dzień, kiedy to Angela ofiarowała się Bogu na służbę (21 listopada 1855 r.). Życie Matki Angeli było nacechowane wcielaniem w życie franciszkańskiej miłości bliźniego. Beatyfikowana została przez Ojca Świętego Jana Pawła II 18 kwietnia 1993 r. w Rzymie. Ściany świątyni ozdabiają obrazy malowane na płótnie przez s. Kazimierę Tkacz, felicjankę, mające imitować polichromię. Nad nawami bocznymi mieszczą się empory, które w przęśle zachodnim przechodzą w chór muzyczny, na którym ustawiono niewielkie organy o prospekcie złożonym z dwu neoromańskich szaf, zdublowanych po bokach centralnego okna fasady.
W kościele odbywa się całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu.
Mapa Kościoła: